እኛ እና ቡሄ

እንኳን ለቡሄ በዓል አደረሳችሁ፣ አደረሰን!

አሁን እቤቴ ቁጭ ብዬ ትንንሽ የመንደራችን ልጆች መጥተናል ባመቱ እያሉ፣ሆያ ሆዬ ሆ!እያሉ መጡ ለካ ዛሬ ቡሄ ነው?ወይ ጉድ እናንተዬ ጊዜው እነ.ዴት ይሮጣል?እኛም እኮ ይሄው ልጆች ሲዘምሩ በትዝታ የልጅነት ጊዜያችንን  ማሰብ ቻልን፡፡ደስ አይልም?

ግን የቡሄ ግጥሞቻችን እጅግ ዘምነዋል አሊያም ዘቅጠዋል፡፡አንፃራዊ ነው ብዬ ነው፡፡ድሮ ድሮ የኔማ ጋሼ የሰጠኝ ሙክት መስከረም ጠባ እሱን ሳነክት ነበር፣ዘንድሮ ደግሞ እዛ ማዶ አንድ ጋሪ የኔማ አገሌ ጀት አብራሪ ሆኗል፡፡እነዲሁ ነገሩን ሳየው ትንሽ አግራሞት የሚያጭር ዓይነት ነው፡፡የቡሄ ግጥሞችን በማየት የሁለት ተውልዶችን ፍልስፍና ማወቅ የሚቻል መሰለኝ፡፡

የኛ ትውልድ ደሀ የቀን ሰራተኛ ቤት ሄዶ የኔማ እገሌ ባለታክሲ ምናምን ይላል፡፡ይሄ እንግዲህ ሰውዬው የሌለውን ሀብት ለአፍታም ቢሆን ያለው አነዲመስለው የሚያደርግ መልካም አጋጣሚ (ስድብም ሊሆን ይችላል የው እንደ ሰው ነው)ነው፡፡መግዛት ባይቻልም በቡሄ ጨፋሪ ልጆች አፍ ሀብታም መሆን ይቻላል ዓይነት ነው፡፡ሌላም አለ ከአራተኛ ክፍል ትምህርት ያቋረጠውን አባ ወራ ጀት አብራሪ ማለት ያው ተመሳሳይ ነገር ነው፡፡በእኔ እይታ ይሄ ነገር የኛ ትውልድ ፍልስፍና ባልተጨበጡ ኩነቶች ዙሪያ የሚያጠነጥን ዓይነት ነው፡፡

የድሮዎቹ ከእኛ ትንሽ የራቀ ይመስለኛል፡፡የኔማ እገሌ የሰጠኝ ሙክት መስከረም ጠባ እሱን ሳነክት፡፡ትንሽ ስነ ጥበባዊ ግነት የታከለበት እውነታ ይመስለኛል፡፡እንግዲህ ሰዎቹ ሪያሊስት አይነት ነገር ነበሩ ማለት ነው፡፡በእርግጥ ሌላም ልዩነት አለን፡የኛ ትውልድ ግጥሞች በቁሳዊ ነገሮች ላይ ያነጣጠረ ሲሆን የነሱ ግን ምግብ ነክ ግጠሞች ናቸው፡፡ይሄም እንግዲህ አንድ የሁለቱ ትውልዶች የህወት ፍልስፍና ማሳያ ሊሆን ይችላል፡፡

ሐሙስ 3፡20 ማታ

የቡሄ እለት